S jak Samoświadomość
Korzystanie z testów psychometrycznych może budzić nieufność, dlatego wiele firm stosuje wewnętrzne badania bazujące jedynie na autodiagnozie. Uczestnikom badania trudno nie zgodzić się z wynikami takich raportów – z informacjami co o sobie myślą: „jaka jestem lub jaka chciałabym być”.
Natomiast korzystanie jedynie z autoprezentacji nie jest „bezpiecznym” rozwiązaniem, a efekt końcowy może być wręcz szkodliwy. Możliwości uczenia się i rozwoju są ograniczane przez zawężoną samoświadomość danej osoby – patrzenie na siebie tylko przez swój własny, subiektywny pryzmat. W takich sytuacjach test staje się ćwiczeniem typu „tick-box”, a pracownicy nie angażują się w proces badawczy.
Dla prawdziwej zmiany z realnymi wynikami, potrzebujemy wniosków do interakcji. Zamiast identyfikowania cech osobowościowych, które kategoryzują jednostkę, potrzebna jest informacja zwrotna w ramach zespołów i na wszystkich poziomach hierarchii w organizacji, aby otworzyć dyskusje, które pobudzą ludzi do myślenia i promowania zmian.
Zachowanie jest czymś obserwowanym zewnętrznie, opartym na przykładach ze świata rzeczywistego. Mierzenie zachowań to sposób na dodanie wartości w rozważaniach nad strategiami personalnymi. To klucz do transformacji indywidualnego rozwoju i zespołowego – pomagania ludziom we wspólnej, bardziej efektywnej pracy.
